Hugo Accardi
Hugo Accardi (escorpiano e interminable laburante de la vida con ganas de expresarse)
lunes, 31 de diciembre de 2012
2012
Hugo Accardi
jueves, 18 de octubre de 2012
COCO
Hugo Accardi
I remember the sublime instant of that first day in which you became a part of my family. You were a small ball of white wool in a corner of the kitchen, accomplice of our secret, waiting to be perceived by big grayish-brown eyes upon returning from school and you became this long-awaited small pet that ended up curled in its lap. Time passed, you have grown, you adapted your territory to our life and we enjoyed you. Today, after almost 16 years, your always agitated heart asked for permission to fly and I had to say goodbye, knowing you will be better and I am convinced that we will meet again to give us the joy of going through a new path together. See you soon!
אני זוכר את הרגע המרגש של היום הראשון בו הפכת לחלק מהמשפחה שלי. היית כמו כדור צמר לבן בפינת המטבח, שותף לסוד הגדול שלנו, מחכה להיות נראה על ידי העיניים החום-אפור הגדולות ההן בחזרתן מבית הספר והפכת להיות חיית המחמד הקטנה שכל כך ציפו לה שמצאת את עצמך מכורבל בחיכה. הזמן עבר, אתה גדלת, העברת את הטריטוריה שלך למשפחתינו ואנחנו נהננו ממך. היום, אחרי כמעט 16 שנים, ליבך התמיד נאנח ביקש רשות לעוף ואני הייתי צריך להיפרד, כאשר אני יודע שיהיה לך יותר טוב ואני משוכנע שנפגש שוב ונעניק לנו את השמחה של ללכת שוב בדרך חדשה ביחד. נפגש בקרוב!
Recordo o sublime instante daquele primeiro dia no qual formaste parte da família. Eras um novelo de lã branca em um cantinho da cozinha, cúmplice do nosso segredo, aguardando que percebessem uns grandes olhos pardos ao redor do colégio e fosses esse pequeno mascote tão esperado que terminaria aconchegado em seu colo. Passou o tempo, cresceste, adaptaste teu território a nossa vida e te desfrutamos. Hoje, depois de quase 16 anos, teu sempre agitado coração pediu permissão para voar e tenho que despedir-me de ti, sei que estarás melhor e tenho certeza que já voltaremos a vernos para presentear-nos com a felicidade de transitar um novo caminho juntos. Até logo.
Traducido al portugués por Anca Claudia Bertrand Mesquita (@BertrandCacau)
viernes, 24 de agosto de 2012
MUJER
Hugo Accardi
"Mulher"
Mulher-menina, mulher-mãe, mulher! Fui descobrindo a cada uma depois de superar o último degrau da escada que permitiu me encontrar com aquele olhar. Olhar que jamais apaguei da minha mente e que posso afirmar que me cativou desde o primeiro instante. Não existe forma de esquecer a comprida e distante noite de primavera, nem os beijos que demoraram a chegar, mas que foram o pontapé inicial para dar rédea solta aos nossos sentimentos mais profundos. Mulher-menina de nome forte, de nome de mãe, mulher, conseguiste que meu sangue fluísse por um novo percurso, me oxigenaste, me deste tua sensibilidade, teus medos, tua entrega a conta gotas até um fluxo maravilhoso de sensações nunca sentidas. Hoje, que escutei tua voz depois de tantas dores, que novamente imaginei tua presença, devo dizer que minha pele renovou sua casca, que minhas batidas já tem outro ritmo e oferecem a música que fazia tempo me custava escutar. Quero um novo começo e não desejo outro final, mas espero reencontrar aquele olhar que soube me conquistar e a essa menina-mulher que me nego voltar a perder.
Traducido al portugués por Ana Claudia Betrand Mesquita (@BertrandCacau)
“Dona”
"Žena"
“Woman”
”אישה”
אישה ילדה, אישה אמא, אישה! כל אחת מהן גיליתי אחרי שעברתי את השלב במדרגות שנתן לי להפגש עם המבט הזה. מבט שלעולם לא מחקתי מזכרוני ואני יכול לאשר שכבש אותי מאז אותו רגע. אין דרך לשכוח את ליל האביב הארוך והרחוק, אפילו הנשיקות שעיקבו את הגעתו אבל היו נקודת הפתיחה לשחרור הרגשות העמוקים ביותר שלנו. אישה ילדה עם שם חזק, שם של אמא, אישה, השגת שהדם שלי יזרום במסלול חדש, חמצנת אותי, הבאת לי את הרגישות שלך, הפחדים שלך, את ההכנעות שלך לטיפות המעטות שהפכו לזרם מדהים של רגשות שלעולם לא הורגשו. היום, כאשר אני שומע את קולך לאחר כל כך הרבה רגעים קשים, ששוב דימיינתי את נוכחותך, אני חייב לומר שהעור שלי חידש את קליפתו, שהלב שלי כבר פועם בקצב אחר ומציע את המוזיקה שפעם התקשתי להקשיב לה. אני רוצה התחלה חדשה ולא סוף אחר, אני רק מקווה לפגוש שוב את המבט הזה שידע לכבוש אותי ואת הילדה אישה הזו שאני מסרב לאבד שוב.
Traducido al inglés y al hebreo por Tal Rosenzweig (@lutlit)
viernes, 15 de junio de 2012
HASTA PRONTO
Hugo Accardi
domingo, 27 de mayo de 2012
27 DE MAYO
Trenta e due anni ci separano da quel sublime momento in cui decidesti finalmente di dire il tanto atesso "eccomi qua" e di riempire di gioia i nostri cuori. Il solo ricordare la nuova paternità che mi ha regalato la vita mi trasporta in quella sala in cui ebbi il meraviglioso privilegio di vederti affaciare dalle interiora che ti ospitarono per nove mesi. Ti conio e ti ammiro con i miei occhi bene aperti. Come posso non farlo se sei stata presente molto prima di nascere e se il sentire il tuo calore tra le mie braccia chiudeva il circolo di tante notti in cui sognai il tuo arrivo. Oggi, ormai una donna, ti stringono altre braccia e sono contento anche di questo, come ogni volta che posso abbracciarti anche se solo nei miei pensieri. Benedico il tuo presente e questo nuovo maggio nel calendario, uno in piú in cui ho di nuovo la possibilità di sentire l'emozione della strada che abbiamo percorso.
עשרים ושבע שנים מפרידות ביננו לבין הרגע הנשגב בו החלטת שהגיע הזמן של "אני פה" ומלאת את ליבנו בשמחה. רק הזכרון של האבהות החדשה שהחיים העניקו לי גורם לי לחזור לאותו חדר בו חוויתי את הזכות הנפלאה של לראות אותך יוצאת מרחם אימך ששמרה עליך במשך תשעת החודשים האלו. אני מנענע אותך ונהנה ממך בעיניים פתוחות לרווחה. איך לא אם כבר היית נוכחת בחיי הרבה לפני לידתך ותחושת החום בידי כשאני אוחז אותך משלימה את המעגל של כל כך הרבה לילות בהם חלמתי על בואך. היום, בהיותך כבר אישה, מקיפות אותך זרועות אחרות וגם על כך אני שמח, כל כך שמח כמו כל פעם בה אני יכול לחזור ולחבק אותך שוב אפילו רק במחשבות שלי. אני מברך את ההווה שלך ואת היום החדש הזה במאי, עוד יום בו שוב ניתנת לי ההזדמנות לחוש את ההתרגשות מהדרך שעברנו יחד.
"27 Mai"
miércoles, 4 de abril de 2012
SEGUIR APRENDIENDO
Soy lo que observan tus ojos, mi ahora tiene este aspecto y, aunque trate de confundirlo con vistosas vestimentas y renovados aromas, no hay manera de cambiarlo, es la lógica mutación por los años transcurridos. Este envase, además, tiene contenido y es lo que más me interesa puedas ver. Es allí donde deseo que ingreses y conozcas angustias, alegrías y miserias, ese enorme conjunto de sentimientos que completan y conforman el mapa de toda mi existencia. Obviamente es un continente que ha tenido miles de habitantes desde su creación, muchos de ellos fueron fugaces en su recorrido y jamás regresaron, otros disfrutaron de sus comodidades y una gran parte entran y salen periódicamente. Entiendo tus miedos, son razonables, por eso te invito a que hagas el viaje, me visites y conozcas el paisaje. Sé que en la fotografía, en cierta medida, los retoques me favorecen, pero fueron necesarios para promocionar el territorio. Date el gusto, tal vez en tu estadía descubras regiones inexploradas y esa travesía enriquezca mis días logrando hacerme sentir que vale la pena seguir aprendiendo a vivir.
Hugo Accardi
"Continuare ad imparare"
Sono ciò che i tuoi occhi osservano, adesso ho questo aspetto, anche se cerco di confonderlo con abiti vistosi e aromi nuovi, non c’è modo di cambiarlo, è il logico mutamento a causa degli anni trascorsi. Questo recipiente, inoltre, ha un contenuto ed è la cosa che piú mi interessa che tu possa vedere. È lí che desidero che tu entri e conosca le angosce, le gioie e le sofferenze, quell’enorme unione di sentimenti che mi completano e che forma la mappa di tutta la mia esistenza. Ovviamente è un continente che ha avuto migliaia di abitanti dalla sua creazione, molti furono fugaci nel loro viaggio e non tornarono mai, altri apprezzarono le sue comodità e una buona parte ci entra e ne esce periodicamente. Capisco le tue paure, è comprensibile, perciò ti invito a fare questo viaggia, a visitarmi e a conoscere il paesaggio. So che in fotografia i ritocchi mi aiutano in un certo senso, ma è necessario per promuovere il territorio. Datti questo piacere, forse scoprirai regioni inesplorate e forse il tuo passaggio arricchirà i miei giorni durante la tua permanenza e riuscirai a farmi sentire che vale la pena di continuare ad imparare a vivere.
Traducido al italiano por Donato Califri (@DonyCasiAngel)
"Continuar aprendendo"
Sou aquele que teus olhos observam. Agora tenho essa aparência e mesmo que tente confundi-la com vestimentas visíveis e cheiros renovados, não há forma de mudá-la. É a lógica da mutação dos anos transcorridos. Além disso, esta embalagem tem conteúdo e que possas vê-lo é o que mais me interessa. É aí onde desejo que entres e conheças minhas angustias, alegrias, pobrezas, esse grande conjunto de sentimentos que me completam e formam o mapa de toda minha existência. Obviamente é um continente que há tido milhares de habitantes desde a sua criação, muitos foram rápidos em sua passagem e jamais voltaram. Outros desfrutaram de suas comodidades e uma grande parte entra e saí periodicamente. Entendo teus medos, é razoável, por isso te convido a fazer essa viagem, que me visites e conheças a paisagem. Sei os retoques das fotografia me favorecem de certa forma, mas é necessário fazer a propaganda do território. Permita-se e talvez descubras regiões inexploradas e a tua travessia enriqueça meus dias durante tua estadia e, então, consigas me fazer sentir que vale a pena continuar aprendendo a viver.
Traducido al portugués por Ana Claudia Bertrand Mesquita (@BertrandCacau)
"Keep on learning"
I am what your eyes see, my present looks like this and, although I try to confuse it with colorful costumes and renewed fragrances, there is no way to change it, it is the logical mutation by the years elapsed. This package, also, has content and that is what interests me for you to see. It is there where I desire you to enter and know anxieties, joys and miseries, that enormous assembly of feelings that complete me and conform the map of my entire existence. Obviously it's a continent that has had thousands of inhabitants since its creation, many were fleeting in their way through and never returned, other enjoyed their comforts and a great part enter and leave periodically. I understand your fears, it is reasonable, that is why I invite you to make the trip, visit me and know the landscape. I know that in photography the retouches favor me to a certain extent, but it is necessary to promote the territory. Treat yourself, perhaps you'll discover unexplored regions and your crossing will enrich my days during the stay and you'll manage to make me feel that it is worth while to continue learning how to live.
"Продолжи да учиш"
Јас сум она што го гледаат твоите очи, мојата сегашност изгледа вака и, иако се обидувам да ја збунам со шарени костими и обновени ароми, не постои начин тоа да се промени, тоа е логичката мутација на поминатите години. Ова пакување исто така има содржина и тоа е она што ме интересира да го видиш. Тоа е местото каде што сакам да влезеш и да запознаеш вознемиреност, радост и беда, како огромен спектар на чувства кои ме оформуваат и ја сочинуваат мапата на целиот мој живот. Очигледно, тоа е континент кој имал илјадници жители од своето основање, многумина беа минливи и никогаш не се вратија, други уживаа во убавините и голем дел влегуваа и заминуваа периодично. Јас ги разбирам твоите стравови, тоа е разумно, затоа те канам да го започнеш патувањето, да ме посетиш и да го запознаеш пејзажот. Знам дека во фотографијата преработките ми користат до одреден степен, но неопходно е да се промовира територијата. Дозволи си го тоа задоволство, можеби ќе откриеш неоткриени региони на твоето патување и твојот премин ќе ги збогати моите денови за време на престојот и ќе постигнете да почувствувам дека е вредно да се продолжи да се учи како да се живее.
Traducido al inglés y al macedonio por Jovanka Chikova (@yoyo_jj) con la colaboración de Mónica Murillo (@LeiColombia)
"Continuer d’apprendre"
Je suis ce qu’observent tes yeux, mon maintenant a cet aspect et, bien que j’ai essayé de le confondre avec des vêtements voyants et des parfums rénovés, il n’y a pas moyen de le changer, c’est la mutation logique des années écoulées. De plus, ce paquet a un contenu et c’est ce qui m’intéresse le plus que tu puisses voir. C’est là où je souhaite que tu entres et connaisses angoisses, joies et misères, cet énorme ensemble de sentiments qui me complètent et forment la carte de mon existence. Bien sûr, c’est un continent qui a eu des milliers d’habitants depuis sa création, beaucoup ont été fugaces dans leur parcours et ne sont jamais revenus, d’autres ont profité de sa commodité, et une grande partie entre et sort périodiquement. Je comprends tes peurs, c’est raisonnable, c’est pour cela que je t’invite à faire le voyage, que tu me visites et connaisses le paysage. Je sais que sur la photographie les retouches me favorisent dans une certaine mesure, mais c’est nécessaire pour promotionner le territoire. Fais-toi plaisir, tu découvriras peut-être des régions inexplorées et ta traversée enrichira mes jours durant ton séjour et tu réussiras à me faire sentir qu’il vaut la peine de continuer d’apprendre à vivre.
Traducido al francés por María Salhi (@lamaroqui)
martes, 6 de marzo de 2012
RECUERDOS
Hoy te recordé, bueno, siempre lo hago, pero hoy especialmente necesité encontrarte y salí decidido a buscar tu presencia en cada mirada, en cada palabra que fuera atravesándose en mi trayecto. Todo estuvo en mente al abrir mis ojos, tanto que hasta me esforcé por percibir ese aroma de nuestro primer beso del día al despertarnos. Debo confesar que la soledad de mi cuarto desaparece en estas circunstancias. Es claro que cuanto más pasa el tiempo, mis deseos por tu abrazo, tu comprensión, tu consejo, tu paciencia para escucharme, se hacen más imprescindibles. Sé que estás, siento tu compañía en mi día a día, pero en mi afán utópico por hallarte quisiera que te materialices, oírte, recibir esa mirada, sólo tuya, en la que me hacías salir fortalecido. Sé que es mucho pedir, pero en este recuerdo, más que nunca, quisiera tu "seguí adelante, vas por buen camino".
Hugo Accardi
"Ricordi"
Oggi ti ho ricordato. Bene, lo faccio sempre, però especialmente oggi ho avuto la necessità di incontrarti e sono uscito, deciso a cercare la tua presenza in ogni sguardo, in ogni parola che stava attraversando il mio cammino. C’era tutto nella mia mente aprendo gli occhi, tanto che persino mi sforzai de percepire quell'aroma del nostro primo bacio del giorno al nostro risveglio. Devo confessare che la solitudine della mia stanza scompare in queste circostanze. È chiaro che quanto più passa il tempo, i miei desideri per il tuo abbraccio, la tua comprensione, il tuo consiglio, il tuo tempo per ascoltarmi, diventano sempre più imprescindibili. So che ci sei, sento la tua compagnia di giorno in giorno, però nel mio affanno utopico per trovarti, vorrei che ti materializzassi, sentirti, ricevere quello sguardo, solo tuo, che mi faceva diventare più forte. So che è tanto chiedere, però in questo ricordo, più che mai, vorrei il tuo "contua avanti, vai per la buona strada".
"Secánja"
Danas sam te se setio. Dobro, činim to često, ali specijalno danas osetio sam potrebu da te sretnem i izašao sam, odlučan da potražim tvoje prisustvo u svakom pogledu, u svakoj reči što su se menjale na mom putu. Sve je bilo u mojim mislima otvarajući oči, toliko da sam se čak potrudio da osetim onu aromu našeg prvog jutarnjeg poljupca nakon buđenja. Moram da priznam da pod ovakvim okolnostima samoća moje sobe nestaje. Jasno je da, što više prolazi vreme, moje želje za tvojim zagrljajem, tvojim razumevanjem, tvojim savetom, tvojim vremenom da me saslušaš, postaju sve bitnije. Znam da si tu, osećam tvoje društvo iz dana u dan, ali u mojoj utopijskoj pohlepi da te pronađem, voleo bih da se materijalizuješ, da te osetim, da osetim onaj pogled, samo tvoj, koji je činio da postanem jači. Znam da tražim puno, ali u ovom sećanju, više nego ikada, voleo bih ono tvoje "nastavi napred, idi dobrim putem".
Traducido al italiano y al serbio por Emina Ristovic (@emyristovic)
"Recordações"
Hoje me lembrei de você. Bom, sempre lembro, mas hoje especialmente necessitei te encontrar e saí decidido a procurar tua presença em cada olhar, em cada palavra que fosse passando pelo meu trajeto. Tudo esteve na minha mente ao abrir meu olhos. Tanto que até me esforcei por sentir o aroma do nosso primeiro beijo do dia ao levantarmos. Devo confessar que a solidão do meu quarto desaparece nessas circunstâncias. É claro que quanto mais passa o tempo, meu desejo por teu abraço, por tua compreensão, teu conselho, teu tempo para escutar-me, se fazem mais imprescindíveis. Sei que estais, sinto tua companhia no meu dia-a-dia, mas em minha ânsia utópica por achar-te queria que te materializasse, queria escutar-te, receber esse olhar, só teu, no qual me fazias sair fortalecido. Sei que é pedir muito, mas nesta recordação, mais do que nunca, queria teu "vai em frente, você está em um bom caminho".
Traducido al portugués por Ana Claudia Bertrand Mesquita (@BertrandCacau)
"Souvenirs"
Aujourd’hui je me suis souvenu de toi, bon, je le fais toujours, mais spécialement aujourd’hui j’ai eu besoin de te trouver et je suis sorti, décidé à chercher ta présence dans chaque regard, dans chaque mot qui traversait mon chemin. Tout a été en tête en ouvrant mes yeux, tellement que je me suis même efforcé à percevoir cet arôme de notre premier baiser du jour en nous réveillant. Je dois confesser sue la solitude de ma chambre disparait dans ces circonstances. Il est clair que plus le temps passe, plus mes désirs de ton accolade, ta compréhension, ton conseil, ton temps pour m’écouter, se font indispensables. Je sais que tu es là, je sens ta compagnie jour après jours, mais dans mon labeur utopique pour te trouver je voudrais que tu te matérialise, t’entendre, recevoir ce regard, bien a toi, dans lequel tu me faisais en sortir plus fort. Je sais que c’est beaucoup demandé, mais dans ce souvenir, plus que jamais, je voudrais ton "continue d’avancer, tu vas par le bon chemin".
Traducido al francés por María Salhi @lamaroqui)
"Records"
Avui et vaig recordar, bé, sempre ho faig, però avui especialment he necessitat trobar-te i he sortir decidit a buscar la teva presència en cada mirada, en cada paraula que fos travessant en el meu trajecte. Tot va estar al cap en obrir els meus ulls, tant que fins i tot em vaig esforçar per percebre aquesta aroma del nostre primer petó del dia al despertar. He de confessar que la solitud de la meva cambra desapareix en aquestes circumstàncies. És clar que com més passa el temps, els meus desitjos per la teva abraçada, la teva comprensió, el teu consell, el teu temps per escoltar-me, es fan més imprescindibles. Sé que estàs, sento la teva companyia en el meu dia a dia, però en el meu afany utòpic per trobar-te voldria que et materialitzis, sentir-te, rebre aquesta mirada, només teva, en la qual em feies sortir enfortit. Sé que és molt demanar, però en aquest record, més que mai, voldria el teu "segueix endavant, vas per bon camí".
Traducido al catalán por Verónica Quero (@veroqt)
"Memories"
Today I remembered you, well, I always do, but today I especially needed to find you and I left determined to seek your presence in every look, in every word that was crossing my way. Everything was in my mind upon opening my eyes, so much that I struggled to perceive the aroma of our first kiss of the day upon waking up. I must confess that the solitude of my room disappears in these circumstances. It is clear that the more time passes by, my desires for your hug, your understanding, your advice, your time to hear me out, become more indispensable. I know that you are present, I feel your presence in my day to day, but in my Utopian eagerness to find you I would like for you to materialize, hear you, get that look, only yours, with which you gave me strenght. I know that it is a lot to ask, but in this memory, more than ever, I would like your "keep going, you are on the right track".
"Спомени"
Денес се сетив на тебе, добро, често го правам тоа, но денес особено ми беше потребно да те сретнам и излегов, одлучен да го барам твоето присуство во секој поглед, секој збор што ќе се најде на мојот пат. Сè беше во моите мисли со отворање на очите, дури и се потрудив да ја почувствувам аромата на нашиот прв бакнеж по будењето. Морам да признаам дека осаменоста на мојата соба исчезнува во овие околности. Јасно е дека, колку повеќе минува времето, мојата желба за твојата прегратка, твоето разбирање, твојот совет, твоето време да ме сослушаш, постануваат се позначајни. Знам дека си тука, го чувствувам твоето присуство од ден во ден, но во мојата утописка потрага да те најдам, сакам да се материјализираш, да те слушнам, да го добијам оној поглед, само твој, кој ми даваше сила. Знам дека многу барам, но во овој спомен, повеќе од кога било, би сакал да го слушнам она твоето "само напред, на вистинскиот пат си".
Traducido al inglés y al macedonio por Jovanka Chikova @yoyo_jj)
viernes, 27 de enero de 2012
GLADIADOR
Hoy estuve en tu campo de batalla y aprecié, en carne viva, la real imagen de la sinrazón. Pude, por fin, sentir el aliento de tanta lucha, de tanto coraje, de tanta entrega por mantenerte entre nosotros y, en silencio, contemplé las huellas que dejaron en tu cuerpo las filas enemigas. Acompañé a tus laderos, embebidos con esa fortaleza que sólo ellos son capaces de mantener y me contagiaron. Sé que vas a seguir afilando tus armas y que no vas a claudicar tan fácilmente. Benjamín, mi querido gladiador, me diste una gran lección y con la imagen de tu contienda continuaré mi camino, el mismo que nos encontró hace un tiempo y el que me llevará, algún día, a compartir ese encuentro tan esperado de brasas encendidas y comida calentita.
Hugo Accardi
"Gladiador"
Hoje estive no teu campo de batalha e apreciei, em carne viva, a verdadeira imagem da injustiça. Pude, por fim, sentir o alento de tanta luta, de tanta coragem, de tanta entrega por manter-te entre nós e, em silêncio, contemplei as marcas que as agulhas inimigas deixaram no teu corpo. Observei os teus acompanhantes, tomados com essa fortaleza que só eles são capazes de manter e me contagiaram. Sei que vais seguir afiando tuas armas e que nãos vais vacilar tão facilmente. Benjamin, meu querido gladiador, hoje me deste uma grande lição e com a imagem da tua luta continuarei meu caminho, o mesmo que nos encontrou faz algum tempo e o que me levará, algum dia, a compartilhar esse encontro tão esperado de brasas acesas e comida quentinha.
Traducido al portugués por Ana Claudia Bertrand Mesquita (@BertrandCacau)
"Gladiateur"
Aujourd’hui j’ai été sur ton champ de bataille et j’ai apprécié, à même la chair, la réelle image de la déraison. J’ai pu, enfin, sentir la respiration de tant de lutte, de tant de courage, de tant de don de soi pour te maintenir parmi nous et, en silence, j’ai contemplé les traces que les lignes ennemies ont laissées sur ton corps. J’ai accompagné tes assistants, imbibés de cette force que eux seuls sont capables de maintenir et m’ont contaminé. Je sais que tu vas continuer d’aiguiser tes armes et que tu ne vas pas te rendre aussi facilement. Benjamin, mon cher gladiateur, tu m’as donné une grande leçon et avec l’image de ton conflit je continuerais mon chemin, le même qui nous a trouver il y a quelque temps et celui qui me conduira, un jour, à partager cette rencontre tant attendue de braises allumées et repas bien chaud.
Traducido al francés por María Salhi (@lamaroqui)
viernes, 13 de enero de 2012
PALABRAS
Desde que nacemos convivimos con las palabras, primero a través de los oídos y luego para hacernos entender. Nos acompañarán a lo largo del camino convirtiéndonos en personas con los vaivenes de nuestros cambios corporales. Las incorporaremos y desecharemos a través de los años con el propósito de nutrirnos con las mejores. Creceremos en la medida que hagamos uso digno de cada una y las conservaremos hasta el último de nuestros días. Pero hay algo superior a ellas, más poderoso, nuestros silencios. Por eso, el día que puedas percibir el mío con claridad, recién allí comprenderás aquellas palabras que me lastiman cuando callo y ese, sólo ese, será el exacto momento de dejarlas fluir, pues ya no tendré más necesidad de seguirlas guardando.
Hugo Accardi
"Palavras"
Traducido al portugués por Ana Claudia Bertrand Mesquita (@BertrandCacau)
"Parole"
Traducido al italiano por Irene Tettamanti (@iretettamanti)
"Des Mots"
Depuis notre naissance nous cohabitons avec les mots, en primer à travers les oreilles et ensuite pour nous faire comprendre. Ils nous accompagneront tout au long du chemin en nous convertissant en personnes avec les va-et-vient de nos changements corporels. Nous les incorporeront et déferont à travers les années dans le but de nous nourrir des meilleurs. Nous grandirons à mesure que nous ferons digne usage de chacun et les conserverons jusqu’au dernier de nos jours. Mais il y a quelque chose de supérieur à eux, plus puissant : nos silences. Pour cela, le jour où tu pourras percevoir le mien avec clarté, à ce moment là tu comprendras ces mots qui me blessent quand je me tais et celui-là, seulement celui-là, sera le moment exact de les laisser couler, car je n’aurais plus besoin de continuer à les garder.
Traducido al francés por María Salhi (@lamaroqui)
"Words"
"Зборови"
Traducido al inglés y macedonio por Jovanka Chikova (@yoyo_jj)
viernes, 6 de enero de 2012
UN NUEVO EXAMEN
En la absurda soledad que volvió a conquistarme voy tras los pasos del "ya fue" con la intención de recuperar el "ya vendrá". La vida nos pone a prueba permanentemente y en el diario devenir debemos tomar decisiones. No se puede estar dividido o, si se quiere, pretender multiplicarse. Parece un sinsentido, pero las matemáticas son exactas, es imposible restar cuando se busca sumar. Hoy mi naturaleza hizo lo suyo y no hubo más remedio que acompañarla. Sólo el tiempo, juez de cada acto, bajará su martillo sentenciando el error o ratificando la conducta. Seguramente esto podrá verse con más claridad en el futuro, pero para eso es necesario rendir un examen al despertar cada mañana. La nota preguntarán? la conoceremos al apoyar nuestra cabeza sobre la almohada.
Hugo Accardi
"Um novo exame"
Na absurda solidão que voltou a me conquistar vou atrás dos passos do que "já passou" com a intenção de recuperar o que "estar por vir". A vida nos põe a prova permanentemente e no cotidiano devemos tomar decisões. Não se pode estar dividido ou, se quiser, pretender se multiplicar. Parece uma incoerência, mas a matemática é exata, é impossível diminuir quando o que se procura é somar. Hoje minha natureza fez sua parte e não houve outro remédio a não ser acompanhá-la. Só o tempo, juiz de cada ato, baixará seu martelo sentenciando o erro ou ratificando a conduta. Com certeza isto poderá se ver com mais claridade no futuro, mas para isso é necessário prestar um exame ao despertar a cada manhã. E a nota, vocês me perguntarão? A conheceremos ao apoiar nossa cabeça no travesseiro.
Traducido al portugués por Ana Claudia Bertrand Mesquita @BetrandCacau)
"Un nuovo esame"
Nella solitudine assurda che è tornata a conquistarmi vado dietro alle orme del "già passò" con l'intenzione di recuperare il "che succedará". La vita ci mette costantemente a prova ed ogni giorno dobbiamo prendere delle decisioni. Non si può essere diviso o, se volete, volersi moltiplicare. Sembra una sciocchezza, ma la matematica è precisa, è impossibile sottrarre quando si cerca di aggiungere. Oggi, la mia natura ha preso il sopravvento e non c'era altra possibilità se non di accompagnarla. Solo il tempo, giudice di ogni atto, lascerà cadere il suo martello sentenziando l'errore o rettificando il comportamento. Sicuramente ciò potrà essere visto più chiaramente in futuro, ma per questo è necessario fare un esame al risveglio di ogni mattina. La nota, chiederete? la sapremo appoggiando la nostra testa sul cuscino.
Traducido al italiano por Irene Tettamanti (@iretettamanti)
"Un nouvel examen"
Dans l’absurde solitude qui est revenu me conquérir je vais derrière les pas du “c’est passé” avec l’intention de récupérer le “ca viendra”. La vie nous met à l’épreuve en permanence et dans le devenir quotidien nous devons prendre des décisions. On ne peut pas être divisé ou, si on veut, prétendre se multiplier. Ca parait un non-sens, mais les mathématiques son exactes, il est impossible de soustraire quand on cherche à additionner. Aujourd’hui ma nature à fait des siennes et il n’y a pas eu autre remède que de l’accompagner. Seul le temps, juge de chaque acte, abaissera son marteau punissant l’erreur ou ratifiant la conduite. Surement que ceci pourra se voir avec plus de clarté dans le future, mais pour cela il est nécessaire de passer un examen en se réveillant chaque matin. La note demanderez-vous? Nous la connaitrons en posant notre tête sur l’oreiller.
Traducido al francés por María Salhi (@lamaroqui)
"Un nou examen"
En l'absurda solitud que va tornar a conquistar-me vaig darrera els passos del "ja va ser" amb la intenció de recuperar el "ja vindrà". La vida ens posa a prova permanentment i al diari esdevenir hem de prendre decisions. No es pot estar dividit o, si es vol, pretendre multiplicar-se. Sembla un contrasentit, però les matemàtiques són exactes, és imposible restar quan es busca sumar. Avui la meva naturalesa va fer lo seu i no hi va haver més remei que acompanyar-la. Només el temps, jutge de cada acte, baixarà el seu martell sentenciant l'error o ratificant la conducta. Segurament això es podrà veure amb més claredat en el futur, però per això cal fer un examen en despertar cada matí. La nota preguntaran? la coneixerem al recolzar el nostre cap sobre el coixí.
Traducido al catalán por Verónica Quero (@veroqt)
"A new exam"
In the absurd solitude that conquered me again I follow the steps of what "it was", attempting to recover what "shall come". Life tests us constantly and daily we must make decisions. You cannot be divided or, if you will, pretend multiplied. An absurdity it seems, but the math are exact, it is impossible to subtract when is sought to add. Today my nature did its own and there was no choice but to accompany it. Only time, judge of every act, will drop its hammer sentencing the error or ratifying the conduct. Surely this could be seen with more clarity in the future, but for that it is necessary to take an exam upon awaking each morning. The note you ask? we know it upon laying our head on the pillow.
"Новиот испит"
Во апсурдната осаменост која ме освои повторно ги следам чекорите на "веќе беше" со намера да се врати "ќе дојде". Животот постојано не става на искушенија и секојдневно мора да се донесуваат одлуки. Не може да се поделиш или, ако се сака, да се размножи. Се чини бесмислено, но математиките се точни, невозможно е да се одзема кога се бара да се собира. Денес мојот карактер го направи своето и немаше друг избор освен да го придружувам. Само времето, судија на секој акт, ќе го спушти својот чекан казнувајќи ја грешката или потврдувајќи го однесувањето. Сигурно ова ќе може да се види со поголема јасност во иднина, но за тоа потребно е да се полага испит со будење секое утро. Оцената ќе прашаат? ќе ја дознаеме по одморајќи ја нашата глава на перницата.
Traducido al inglés y al macedonio por Jovanka Chikova (@yoyo_jj)