2011

"2011"

Qué poco resta para que nos digas adiós! No puedo creer que pronto seas historia si siento que fue ayer que estaba despidiendo a tu antecesor y dándote la bienvenida! Recuerdo muy bien los primeros pasos, hacía rato que no llenaba mi interior con tanta esperanza y así comencé a transcurrirte. Fue duro el camino, muchas de las heridas que se fueron sucediendo hoy resisten convertirse en cicatrices y así, con ellas a flor de piel, acepto transitarte el último tramo. Sé que todo es enseñanza, que nada de lo vivido es casual y que no puedo darme el lujo de abandonar lo sembrado. El tiempo, amigo y enemigo de cada trayectoria, depositará en mis manos la ansiada cosecha y, cuando llegue la hora, retomaré mi título suspendido con absurdos caprichos para volver a disfrutar la fantasía de los cuentos infantiles.

Hugo Accardi

"2011"

Como falta pouco para que nos digas adeus! Não consigo acreditar que logo serás história se sinto que foi ontem que estava me despedindo do teu antecessor e te dando as boas-vindas! Relembro muito bem os teus primeiros passos, fazia tempo que não enchia meu interior com tanta esperança e assim comecei a transcorrer-te. Foi duro o caminho, muitas das feridas que apareceram resistem a se converterem em cicatrizes e assim, com elas a flor da pele, aceito transitar o teu último trecho. Sei que tudo é ensinamento, que nada vivido é casual e que não posso me dar o luxo de abandonar o que foi semeado. O tempo, amigo e inimigo de cada trajetória, depositará nas minhas mãos a ansiada colheita e, quando chegue a hora, retomarei meu título suspenso por conta de absurdos caprichos para voltar a desfrutar da fantasia dos contos infantis.

Traducido al portugués por Ana Claudia Bertrand Mesquita (@BertrandCacau)



"2011"

Manca cosí poco perché tu ci dica addio! Non riesco a credere che presto sarai storia vecchia se sento che è stato ieri che stavo dicendo addio al tuo predecessore e dando a te il benvenuto! Ricordo molto bene i primi passi, era da un po' che non mi riempivo dentro con cosí tanta speranza e cosí ho cominciato a trascorrerti. È stata dura la strada, molte delle ferite che si sono successe oggi resistono al diventare cicatrici e cosí, con loro a fior di pelle, accetto transitare fino all'ultimo momento. So che sono tutti insegnamenti, che niente di ciò che abbiamo vissuto è casuale e che non posso darmi il lusso di abbandonare ciò che ho seminato. Il tempo, amico e nemico di ogni traiettoria, depositerà nella mia mani l'atteso raccolto e, quando sarà arrivata l'ora, riprenderò il mio titolo sospeso con assurdi capricci per tornare a godermi la fantasia delle favole per bambini.

Traducido al italiano por Donato Califri (@DonyCasiAngel)



"2011"

Le peu qui reste pour que nous nous disions adieu ! Je ne peux pas croire que bientôt tu seras histoire ancienne alors que je sens que c’était hier que je disais au revoir à ton prédécesseur et te donnais la bienvenue ! Je me souviens très bien des premiers pas, cela faisait longtemps que je ne remplissais pas mon intérieur d’autant d’espoir et ainsi j’ai commencé à te parcourir. Le chemin a été dur, plusieurs des blessures qui se sont passées aujourd’hui résistent à se convertir en cicatrices et ainsi, avec elles à fleur de peau, j’accepte de parcourir ton dernier tronçon. Je sais que tout est enseignement, que rien de ce qui est vécu n’est casuel et que je ne peux pas me donner le luxe d’abandonner ce qui est semé. Le temps, ami et ennemi de chaque trajectoire, déposera dans mes mains la récolte convoitée et, quand l’heure arrivera, je reprendrais mon titre suspendu avec d’absurdes caprices pour profiter à nouveau de la fantaisie des contes infantiles.

Traducido al francés por María Salhi (@lamaroqui)



"2011"

How little remains so you tell us goodbye! I can't believe that soon you'll be history if I feel like it was yesterday when I was saying goodbye to your ancestor and welcoming you! I remember very well the first steps, for a while I hadn't fill my interior with so much hope and that's how I began to elapse you. The road was hard, many of the injuries that were happening today resist to become scars and thus, with them on the surface, I accept to travel the last section. I know that everything is a lesson, that nothing that is lived is coincidental and that I can't give myself the luxury of abandoning the sown. The time, a friend and an enemy of each path, will place in my hands the desired crop, and when the hour arrives, I will take up again my title abandoned with absurd whims to enjoy one again the fantasy of the children's stories.



"2011"

Колку малку останува за да ни кажеш збогум! Не можам да поверувам дека наскоро ќе бидеш минато, кога чувствувам како вчера да се збогував со твојот предок и ти посакував добредојде! Многу добро се сеќавам на првите чекори, веќе некое време не бев исполнет со толку многу надеж и така започнав да те изминувам. Патот беше тежок, многу од раните кои се случуваа денес се противат да се претворат во лузни, и на тој начин, со нив на површината прифаќам да го изминам последниот дел. Знам дека сé е лекција, дека ништо од доживеаното не е случајно и дека не можам да си го дозволам луксузот да го напуштам посеаното. Времето, пријател и непријател на секоја патека, ќе ја донесе посакуваната жетва во моите раце, и кога ќе дојде времето, ќе ја преземам мојата напуштена титула со апсурдните каприци за повторно да уживам во фантазијата на детските приказни.

Traducido al inglés y macedonio por Jovanka Chikova (@yoyo_jj)

"2011"

כמה מעט זמן נשאר עד שנאמר להתראות! אני לא יכול להאמין שבקרוב תהפכי להיסטוריה ואני עדיין מרגיש כאילו רק אתמול נפרדתי מקודמתך וקיבלתי את פנייך! אני זוכר היטב את צעדיי הראשונים, כבר חלף הרבה זמן מאז שמלאתי את עצמי בתקווה וכך התחלתי לחוות אותך. זאת הייתה דרך קשה, הרבה מהפצעים שנוצרו בדרך היום מתקשים להפוך לצלקות וכך, איתם עדיין חשופים על העור, אני מוכן לעבור את החלק האחרון של המסע. אני יודע שכל דבר הוא שיעור, ששום דבר הוא לא מקרי ושאני לא יכול להרשות לעצמי לנטוש את השדה הזרוע. הזמן, חבר ואויב מכל שביל, ישאירו בידי את התבואה הנחשקת, וכאשר תגיע השעה, אני אשיב לעצמי את הכותרת המושעית עם קפריזות אבסורדיות כדי להנות שוב מהפנטזיה של סיפורי הילדים.

Traducido al hebreo por Tal Rosenzweig (@SuenoAzul)