¡Bienvenidos!

¡Bienvenidos!

jueves, 18 de octubre de 2012

COCO

"Coco"

Recuerdo el instante sublime de aquél primer día en el que formaste parte de la familia. Eras un ovillo de lana blanca en un rincón de la cocina, cómplice también de nuestro secreto, aguardando que te percibieran unos grandes ojos pardos a la vuelta del colegio y fueras esa pequeña mascota tan esperada que terminaría acurrucada en su regazo. Pasó el tiempo, creciste, adaptaste tu territorio a nuestra vida y te disfrutamos. Hoy, después de casi 16 años, tu siempre agitado corazón pidió permiso para volar y me toca despedirte, sé que estarás mejor y tengo el convencimiento que ya nos volveremos a ver para regalarnos la dicha de transitar un nuevo camino juntos. Hasta pronto!

Hugo Accardi


"Coco"
Je me souviens du sublime instant de ce premier jour où tu as fait partie de la famille. Tu étais une pelote de laine blanche dans un coin de la cuisine, complice aussi de notre secret, attendant que t’aperçoivent de grands yeux bruns au retour de l’école et que tu sois ce petit animal de compagnie tant attendue qui finirait blottie contre son ventre. Le temps a passé, tu as grandi, tu as adapté ton territoire à notre vie et nous avons profité de toi. Aujourd'hui, après presque 16 ans, ton cœur toujours agité a demandé la permission de voler et c’est à moi de te dire au revoir, je sais que tu seras mieux et j’ai l’intime conviction que nous nous reverrons pour nous offrir le bonheur de parcourir un nouveau chemin ensemble. A bientôt!

Traducido al francés por María Salhi (@lamaroqui)


"Coco"

I remember the sublime instant of that first day in which you became a part of my family. You were a small ball of white wool in a corner of the kitchen, accomplice of our secret, waiting to be perceived by big grayish-brown eyes upon returning from school and you became this long-awaited small pet that ended up curled in its lap. Time passed, you have grown, you adapted your territory to our life and we enjoyed you. Today, after almost 16 years, your always agitated heart asked for permission to fly and I had to say goodbye, knowing you will be better and I am convinced that we will meet again to give us the joy of going through a new path together. See you soon!


"קוקו"

אני זוכר את הרגע המרגש של היום הראשון בו הפכת לחלק מהמשפחה שלי. היית כמו כדור צמר לבן בפינת המטבח, שותף לסוד הגדול שלנו, מחכה להיות נראה על ידי העיניים החום-אפור הגדולות ההן בחזרתן מבית הספר והפכת להיות חיית המחמד הקטנה שכל כך ציפו לה שמצאת את עצמך מכורבל בחיכה. הזמן עבר, אתה גדלת, העברת את הטריטוריה שלך למשפחתינו ואנחנו נהננו ממך. היום, אחרי כמעט 16 שנים, ליבך התמיד נאנח ביקש רשות לעוף ואני הייתי צריך להיפרד, כאשר אני יודע שיהיה לך יותר טוב ואני משוכנע שנפגש שוב ונעניק לנו את השמחה של ללכת שוב בדרך חדשה ביחד. נפגש בקרוב!

Traducido al inglés y al hebreo por Tal Rosenzweig (@lutlit)



"Coco"

Recordo o sublime instante daquele primeiro dia no qual formaste parte da família. Eras um novelo de lã branca em um cantinho da cozinha, cúmplice do nosso segredo, aguardando que percebessem uns grandes olhos pardos ao redor do colégio e fosses esse pequeno mascote tão esperado que terminaria aconchegado em seu colo. Passou o tempo, cresceste, adaptaste teu território a nossa vida e te desfrutamos. Hoje, depois de quase 16 anos, teu sempre agitado coração pediu permissão para voar e tenho que despedir-me de ti, sei que estarás melhor e tenho certeza que já voltaremos a vernos para presentear-nos com a felicidade de transitar um novo caminho juntos. Até logo. 

Traducido al portugués por Anca Claudia Bertrand Mesquita (@BertrandCacau)



"Coco"


Ricordo il sublime istante di quel giorno in cui facesti parte della famiglia. Eri un batuffolo di lana bianca in un angolo della cucina, complice, anche tu, del nostro segreto, aspettando che te percepissero i grandi occhi marroni al ritorno dalla scuola. Eri quel piccolo animale domestico  tanto atteso che finirebbe  rannicchiato nel suo grembo. Passò il tempo, crescesti, adattasti il tuo territorio alla nostra vita e noi godevamo della tua compagnia. Oggi, dopo quasi 16 anni, il tuo sempre agitato cuore domandò il permesso per volare e mi tocca salutarti. So che sarai meglio lì e sono convinto che ci rivedremo per regalarci la gioia di una nuova strada da percorrere insieme.  A presto!



"Koko"

Sećam se tog uzvišenog  momenta i onog dana kada si postao član porodice. Bio si kao bela lanena loptica u kutku kuhinje,  saučesnik  u našoj tajni, dok si čekao da te otkriju krupne, braon oči po povratku iz škole. Dugo očekivan kućni ljubimac koji bi završio dan uvijen u krilu. Prolazilo je vreme, rastao si, adaptirao si svoju teritoriju po merilima naše porodice a mi smo uživali u tebi. Danas, posle skoro 16 godina, tvoje uvek nemirno srce tražilo je dozvolu da poleti i moram da se pozdravim sa tobom. Znam da će ti biti bolje i ubeđen sam da ćemo se ponovo videti da bismo poklonili jedno drugom radost novog zajedničkog puta. Do skorog viđanja!

Traducido al italiano y al serbio por Emina Ristovic (@emyristovic)



"Коко"

Се сеќавам на возвишениот миг од тој прв ден кога постана дел од семејството. Беше топка од бела волна во еден агол од кујната, исто така, соучесник во нашата тајна, чекајќи да те здогледаат едни големи кафени очи по враќањето од училиште и да постанеш тоа мало милениче кое ќе заврши свиткано во нејзиниот скут. Времето одминуваше, растеше, ја прилагоди твојата територија на нашиот живот и уживавме во тебе. Денес, по речиси 16 години, твоето секогаш возбудено срце побара дозвола да полета и морам да кажам збогум, знам дека ќе бидеш подобро и верувам дека повторно ќе се видиме за да си ја подариме радоста да започнеме нов пат заедно. Се гледаме наскоро!

Traducido al macedonio por Jovanka Chikova (@yoyo_jj)

8 comentarios:

  1. hermosas palabras como siempre hugo! gracias por compartirlas! @lorecanavese

    ResponderEliminar
  2. Echaba de menos tus maravillosas palabras!! y es una pena que Coco partiera, pero seguro que fueron 16 años llenos de alegriia! beso enormee Hugo! xD

    ResponderEliminar
  3. Hermoso Hugo, las mascotas complementan nuestras vidas y nos tienen un amor incondicional, bs. @yaninalobosSJ

    ResponderEliminar
  4. Las mascotas acaban siendo uno más de la familia: les cuidas, te cuidan...les hablas, te hablan (a su manera)...les mimas, te miman...les proteges, te protegen...son tantas cosas que nos unen a las mascotas y lo integrados que llegan a ser en la familia. Desde aquí le envio una caricia a Coco (este donde este) y un abrazo amigable para vos, Hugo.

    @neuxi

    ResponderEliminar
  5. inevitable recordar a Lai .. seguro que algun dia, en algun lugar volveremos a encontrarnos con ellos. Necesitaban descansar...

    ResponderEliminar
  6. maravilloso, caes enredado entre sentimientos bien expresados...
    bellisimo

    ResponderEliminar
  7. Yo siempre pienso en mi gata y en qué pasará cuando nos deje... es parte de la familia y ya tiene 11 años, entonces hay veces en que me pongo a pensar de más y me angustio...
    Y como siempre, hermosas palabras :)
    Un beso, Hugo!

    @marypondio

    ResponderEliminar
  8. No se si es porque tengo mascota, o porque aprecio a todo ser vivo que camina en esta tierra, pero leyendo este texto se me llenaron los ojos de lagrimas y recordé a un pequeño coquer ingles que detrás del divorcio de mis padres tuve que abandonar y su destino fue terminar en un cuarto a oscuras casi ciego y finalmente con una familia adoptiva a los 14 años, yo no podía hacer nada, no dependía de mi pero el haberlo dejado es algo difícil de perdonarme,y no me pude despedir,ahora solo estoy segura que lo volveré a ver en ese gran lugar llamado cielo por que al fin todos terminamos allí. GABY

    ResponderEliminar