Niña de oro. En mi mente regresan una a una las palabras de nuestro encuentro y en este recuerdo reaparecen, además, tu mirada y esos oídos atentos al escucharme. Momento único que hoy, de ese ayer, llevo intacto en mi interior. Los dos merecimos oírnos, hacía tiempo que esperábamos hacerlo, aceptaste la experiencia al expresar mis sentimientos y decidiste agradecer con tu frescura adolescente. Eso fue todo, efímero, pero tan fuerte que al pensarte me olvido que un día cualquiera, sin quererlo, recostaste el cuerpo en el verde cesped y con tu esencia te camuflaste en las nubes. Qué veloces transcurren los días, tanto que pronto será el primer aniversario desde que una estrella brilla con tu nombre y un jardín contempla tu paz. Hoy, de ese ayer, mi pluma necesitó deslizarse para recordarte.
Hugo Accardi
Menina de ouro. Na minha mente regressam uma a uma as palavras de nosso encontro e nesta lembrança reaparecem, também, teu olhar e esses ouvidos atentos ao escutar-me. Momento único que hoje, desse ontem, levo intacto no meu interior. Nós dois merecemos escutar-nos, fazia tempo que esperávamos fazê-lo, aceitaste a experiência ao expresar meus sentimentos e decidiste agradecer com tua vigor adolescente. Isso foi todo, efêmero, mas tão forte que ao pensar em você me esqueço em um dia quealquer, sem querer, encostaste o corpo na grama verde e com tua essência te camuflaste nas nuvens. Que rápido passam os dias, tanto que logo será o primeiro aniversário desde que uma estrela brilha com teu nome e um jardim contempla tua paz. Hoje, desse ontem, minha caneta necessitou deslizar-se para lembrar-te.
Traducido al portugués por Ana Claudia Bertrand Mesquita (@BertrandCacau)
Menina de ouro. Na minha mente regressam uma a uma as palavras de nosso encontro e nesta lembrança reaparecem, também, teu olhar e esses ouvidos atentos ao escutar-me. Momento único que hoje, desse ontem, levo intacto no meu interior. Nós dois merecemos escutar-nos, fazia tempo que esperávamos fazê-lo, aceitaste a experiência ao expresar meus sentimentos e decidiste agradecer com tua vigor adolescente. Isso foi todo, efêmero, mas tão forte que ao pensar em você me esqueço em um dia quealquer, sem querer, encostaste o corpo na grama verde e com tua essência te camuflaste nas nuvens. Que rápido passam os dias, tanto que logo será o primeiro aniversário desde que uma estrela brilha com teu nome e um jardim contempla tua paz. Hoje, desse ontem, minha caneta necessitou deslizar-se para lembrar-te.
Traducido al portugués por Ana Claudia Bertrand Mesquita (@BertrandCacau)
Me hubiese gustado compartir más cosas con Ori.. era una chica tan sana. Te juro que siempre la recuerdo porque era una luz. No conocí a alguien tan sincero y noble.. tan puro de alma. La recuerdo bien y sé que esta con Dios, protegiendo y dando fuerza a sus seres queridos.
ResponderEliminarSoy sofi
LLENA DE LUZ , AMOR Y AMISTAD. SIEMPRE TE VOY A LLEVAR EN MI ALMA Y MI CORAZON MI PRECIOSA ORI. TE AMO POR SIEMPREE FER.
ResponderEliminares el cuerpo... pero su luz, su sabiduría, su belleza, fortaleza.... seguirá siempre entre nosotros... que Dios la Bendiga y a todos uds...
ResponderEliminarVoy a Comentar una frase Robada del titulo de la última pelicula de Taviani... Díoo debe andare malato...
ResponderEliminarOtro dolor, otra experiencia, otro misterio en tu haber. Se me viene una palabra para tu hermoso relato que engloba todo lo que has volcado: "INTENSO". El momento, el instante, ese diálogo con Oriana fue tan intenso que hasta las palabras... no alcanzan.
ResponderEliminarAdelante, adelante con tu vida, adelante con tu andar, no me aflojes: vivir cuesta vida, atesorala, acariciala, sentila... Y pensá, hay más de una persona que te ama, te necesita y quiere compartir el AHORA con vos en esta vida a la cual estás acostumbrado a dar pelea, así, con la intensidad de instante que se fue de viaje y quedó perpetuado en una estrella.
Te quiero. Mucho. Cuidate porfi.
Tu hermana.
Que lindo Hugo. y que tristeza saber que Ori no está fisicamente con nosotros como deseamos pero se Dios y su abuelo Jorge la cuidan y que está bien y no sufre y va a ser la guia para mi querida amiga Amalia que tanto quiero y voy a estar siempre en su vida y en la de More un solcito hermoso que la ayudara para seguir adelante Te quiero Hugo sos un Gran Hombre y una excelente persona Y me alegro conocerte y que estes en nuestras vidas
ResponderEliminarClau G
Hugo, supe lo que pasó, pero me quedo sin palabras ante el mayor dolor humano, perder a alguien es lo que más me aterra en la vida. Más duele cuando es alguien joven y querido...yo perdí a mi mejor amigo, mi primer amor y vecino de toda la vida hace ya cuatro años y aún hoy me duele y aún hoy se me salen las lagrimas al recordarlo. Nunca he podido con las perdidas. Me alegra leer tus palabras, tus recuerdos intactos y el cariño renovado por ese angelito, mucha fuerza Hugo :) Te mando un beso grande que te recuerde que sigo acá, solo que la vida juega de una manera extraña y no puedo mantener el contacto que deseo como el de antes. Abrazos y más abrazos :)
ResponderEliminarTati :) Dennisse Tatiana Bautista :)
Solo resalto tu amor y deseo que estas palabras que pudiste expresar calmen un poquito tanto dolor. Sos una gran persona. Besos enormes!!!
ResponderEliminarVivy
Me encanta la forma que tienes para expresar tantos sentimientos en tan pocas palabras... es todo un gusto leerte, aunque sean relatos tristes, nostálgicos o alegres, es por la forma en la que escribes. Un beso enorme desde España!!
ResponderEliminar@marypondio
me quede sin palabras asi que solo dejo me traduccion al hebreo...
ResponderEliminar"אוריאנה"
ילדה זהב. במוחי חוזרות המילים אחת אחת מהמפגש שלנו ובזיכרון הזה מופיעים בנוסף גם מבטך והאוזניים האלו שתמיד מוכנות לשמוע אותי. רגע ייחודי שהיום, מאותו האתמול, אני שומר ללא פגע בתוכי. לשנינו הגיע לשמוע אחד את השניה, כבר הרבה זמן חיכינו לעשות זאת, קיבלת את החוויה להביע את רגשותיי והחלטת להודות עם התבגרותיך הרעננה. זה היה הכל, בר חלוף, אבל כל כך חזק שבחושבי עליך אני שוכח שביום ככל הימים, בלי כוונה, השענת את הגופך על הדשא הירוק ועם מהותך הוסוות בעננים. כמה מהר חולפים הימים, כך שכבר בקרוב יהיה זה יום השנה הראשון מאז שכוכב נוצץ עם שמך וגן צופה בשקט שלך. היום, מאותו אתמול, הייתי צריך להחליק את עטי כדי לזכור אותך.
un beso grande y mucha paz. Aunque no la conoci, siento su luz atraves de sus palabras.
Tal
hermoso texto, una mezcla de tristeza y admiracion realmente, besoss grande hugo
ResponderEliminarcelestiitaaa15
Una forma preciosa de compartir con nosotros ese momento. Cada palabra describe como eres y eres GRANDE Hugo, mucho! No conozco la historia de Oriana, pero seguro que ahora hay un angel feliz con tus palabras.
ResponderEliminarBesos!
@may6cs
Que lindas palabras. un lindo homenaje y recuerdo a ella
ResponderEliminarEstoy entre la tristeza al compartir tus sentimientos en este precioso homenaje, y la admiración por tus poéticas palabras.
ResponderEliminarTe mando un abrazo enorme.
@neuxi
Hola Hugo, aunq hace tiempo, va camino de 2 años ya, no comento tus lindos textos, si q los leo y para mi han sido y son fuente de esperanza en malos momentos q por suerte van mejorando y acabaran de forma feliz y recordados como una prueba de superación de la vida. Gracias x tanto, bss TataHopy
ResponderEliminarQue lindooo como nos tenes acostumbrado. Muaaaaaaa
ResponderEliminarSOY LUCHI
Hola Hugo.
ResponderEliminarComo siempre un gusto leerte. Cuentos y otras yerbas es un hermoso espacio. Sin embargo, lo que lograste hoy no tiene nombre. Lo que transmitis es simplemente impresionante.
Hoy mas que nunca comparto tu sentir. Mi bisabuela esta muy enferma y de solo pensar en no tenerla mas entre nosotros, afecta. Gracias, gracias y mas gracias. Te siento cerca y acompano en tu sentir.
Besos y un fuerte abrazo desde Venezuela
Dany!*
Hermosas palabras Hugo querido, todavía sigo impresionada al ver con cuanta simpleza y solo un párrafo trasmitís un montón de sentimientos que seguro están intactos en tu ser, es un placer volverte a leer.
ResponderEliminarUn placer leerte,hermoso todo lo que transmitís,muy emotivo Oriana.
ResponderEliminarUn beso,te admiro muchísimo.
es un placer leerte, confieso se me hizo un nudo en la garganta y se me puso la piel chinita, ella es un ángel que los cuida. te quiero besote enorme
ResponderEliminarQue lindo Hugo! Nao conheci a historia de Oriana, mas o que vc escreve nos deixa simplesmente sem palavras! Bjo
ResponderEliminarDani
@Dsant_ana
Empezó tan lindo y esperanzador, pero terminó contemplando el cielo, pero con las más dulces palabras, que siempre te identifican.
ResponderEliminarMe generaron mucha ternura y a la vez melancolía por mis abuelos y seres queridos que ya no están.
Gracias por traérmelos a la mente, Hugo! A veces, con los deberes y las obligaciones, nos olvidamos de ellos, aunque sabemos que están presentes en nuestro corazón.
Un besoo, grande!
Me identifico en cada sentimiento que encuentro al leerte. Hace once meses perdi a mi mama, la extrañol tanto, pero la esperanza de saber que algun dia nos vamos a encontrar me mantiene viva y siguiendo adelante.
ResponderEliminarSe fuerte, yo se que lo sos y gracias por permitirme ser parte de tu bella arte.
Te admiro. Y te dejo un fuerte abrazo.
Rocio de Rafaela, Santa fe.
marisol
ResponderEliminarme llego al corazon, muy lindas las palabras pa, besos te kiero
Que hermosas tus palabras, como siempre, tan acostumbrada estoy a deslumbrarme con cada oración que escribis; nada más bello para recordarla y tenerla siempre presente.
ResponderEliminarJuli Iturralde
uff!! fuerte el sentimiento que transmite este relato. Seguro Ori fue alguien muy importante para vos, hay que recordarla con la mejor de las sonrisas y con la frescura que en su momento tuvo...
ResponderEliminarsiempre va a estar presente en tu corazon.
muy bello Hugo, mis aplausos para vos!
saludos @Ari_StaFe
Hugo,
ResponderEliminarComo siempre sensacional me encanto el nombre "Oriana" y ademas el mensaje es muy profundo.
Gracias por compartirlo con todos nosotros.
@aleja_ra126
gracias por compartir tus hermosas palabras con nosotros, trasmites muchisimo.
ResponderEliminarFeliz de leerte nuevamente
@francigatica
Que hermoso homenaje Hugo, es su esencia la que te inspiro y su ausencia la que provoca esa nostalgia, pero esos seres se van del plano visual para nosotros, pero perdura su luz en nuestras almas.
ResponderEliminarABRAZOTE ENORME. @uniendoalmas
Cuanto hacia que no te leia Hugo!! Pero como siempre, excelente y hermoso lo que expresas con cada palabra!
ResponderEliminarBeso y Abrazo
Gime