¡Bienvenidos!

¡Bienvenidos!

martes, 8 de julio de 2014

SEGUIR AVANZANDO

"Seguir avanzando"

No crean que abandoné el hábito de regar mis sentimientos convertidos en sana lectura. Intento desde hace meses retomar el camino pero no logro sobreponerme al hecho que frenó abruptamente mi pluma. Sé que el tiempo cicatriza todas las heridas y nos deja un gran recordatorio cuando pasamos por ellas. Es un mapa perfecto que queda en nuestro interior y cuyas rutas, irremediablemente, volvemos a transitar una y otra vez para tratar de hallar los porqué, aún sabiendo que la respuesta será siempre la misma. Así nos comportamos los seres pensantes ante el dolor, nos aferramos a seguir leyendo aunque se haya terminado el libro. No estoy ajeno a ello y pretendo convertir letras donde sólo encuentro vacío. La vida me enseñó esto, regala sinsabores pero también los ingredientes necesarios para condimentarlos. Está en mi aprovechar cada paso y no dejar de avanzar, es lo que hará posible la trascendencia aunque el trayecto me siga sorprendiendo.

Hugo Accardi



“Seguir avançando”

Não pensem que abandonei o hábito de regar os meus sentimentos transformados em leitura saudável. Há alguns meses tento retornar o caminho, mas não consigo superar o fato que fez parar de forma violenta a minha caneta. Sei que o tempo cura todas as feridas e nos deixa um grande lembrete quando passamos por elas. É um mapa perfeito que fica no nosso interior , cujos caminhos, irremediavelmente, voltamos a passar por eles uma e outras vezes para tentar encontrar o porquê, mesmo sabendo que a resposta será sempre a mesma. Assim é o comportamento dos seres pensantes diante de uma dor, nos prendemos a continuar em uma leitura, por mais que o livro já tenha terminado. Não estou indiferente a ele e pretendo transformar letras, onde só encontro o vazio. A vida me ensinou isso, nos oferece desgosto, mas também os ingredientes que são necessários para dar sabor. Depende de mim, aproveitar cada passo e não deixar de seguir em frente, isso é o que fará possível a minha transcendência ainda que o trajeto, siga me surpreendendo. 

Traducido al portugués por Lívia María Guedes (@LiviaMaria77)






5 comentarios:

  1. Es como si últimamente vivieras cerca y vieras lo que estoy sintiendo... pero si, hay que seguir avanzando por el bien de uno mismo y rodearnos de la gente y de las cosas buenas que nos da la vida. Debemos aprovechar cada día como viene, pero siempre mirando hacia adelante.

    Ya extrañaba leerte por aqui. Un beso enorme hasta allí.

    May

    ResponderEliminar
  2. Hola Hugo,

    En este tiempo muy dificil para mi personalmente, donde la salida parece tan lejano ya veces imposible, tus palabras me dieron mucha fuerza. Espero que podras superar el dolor y volveras a regalarnos tus palabras. Te acompañaremos siempre.
    Aca va la traduccion al hebreo.


    "לנוע קדימה"
    אל תחשבו שנטשתי את ההרגל של השקיית הרגשות שלי ההופכים לקריאה בריאה. אני מנסה כבר חודשים לקחת מחדש את הדרך אבל אני לא מצליח להתגבר על העובדה שאני מפסיק בפתאומיות את הנוצה שלי. אני יודע שהזמן מרפא את הפצעים ומשאיר תזכורת גדולה כשאנחנו חולפים על פניהם. זו מפה מושלמת שנשארת בתוכנו שאת מסלוליה, חסרי התקנה, אנחנו שבים לעבור שוב ושוב כדי לנסות להשיב על ה"למה", למרות שאנחנו יודעים שהתשובה תשאר תמיד זהה. כך אנו מתנהגים בתור אנשים חושבים כאשר אנחנו חווים כאב, אנחנו מתעקשים להמשיך לקרוא למרות שהספר נגמר. אני לא זר לכך ומתכוון להמיר מילים במקום שבו אני מוצא ריק. החיים למדו אותי לנהוג כך, הם מעניקים לנו צרות חסרות טעם אבל גם את הרכיבים הנחוצים לתבלן אותן. זה תלוי בי לנצל כל צעד ולא להפסיק להתקדם, זה מה שמאפשר את ההצלחה למרות שהמסע ממשיך להפתיע אותי.

    Gracias,
    Tal

    ResponderEliminar
  3. Me da mucho gusto volver a leerte. Tus escritos transmiten mucho sentimiento y es un placer leerlos y poder disfrutar con ellos

    ResponderEliminar
  4. hugo que placer leerte transmiten mucho sentimiento..un abrazo mucha luz...

    ResponderEliminar